Երեկ Ալիևը սկանդալային ու շատ կարևոր հայտարարություն արեց, որը գրեթե վրիպեց կամ, կարելի է ասել, միտումնավոր անտեսվեց թե՛ փորձագիտական, թե՛ քաղաքական դաշտի ներկայացուցիչների կողմից:
Ադրբեջանի՝ իբրև թե հաղթած ու ոգևորված նախագահը ստիպված եղավ սեփական շուրթերով հայտարարել, որ 2 տարով հետաձգվում է – կանգնեցվում է Հայաստանի տարածքով դեպի Նախիջևան երկաթուղու շինարարությունը:
Այստեղ ամենակարևոր հանգամանքը, որի պատճառով էլ, թերևս, Հայաստանի մի շարք շրջանակների կողմից հատուկ անտեսվեց Ալիևի հայտարարությունը, այն է, որ հպարտ դարձած Ալիևին նման հայտարարություն անել ստիպել էր մեր հարևան Իրանը:
Իրանի ատամ ցույց տալն ու պահանջներ առաջադրելը, և, որ ամենակարևորն է, այդ պահանջներին Ալիևի հլու-հնազանդ ենթարկվելը մի բացատրություն ունի. այս պահին ձևավորվում է նոր աշխարհաքաղաքական դասավորվածություն, ինչն արմատապես, կարելի է ասել՝ 180 աստիճանով, փոխում է իրավիճակն ու հզորների ցուցակն աշխարհում:
ԱՄՆ-Իրան-Չինաստան եռյակն արդեն սկսել է թելադրել բոլորին, կրկնում եմ՝ բոլորին, թե ով, որտեղ իրեն ինչպես պետք է պահի:
Դա առաջին հերթին վերաբերում է Ռուսաստանին՝ Պուտինի գլխավորությամբ, հետո նաև Թուրքիային՝ էրդողանի գլխավորությամբ ու դրա հետևանքով, բնականաբար, նաև մեր հպարտ Ալիևին:
Երեկ, Ալիևի հայտարարությունից ժամեր անց, արդեն Իրանի նախագահը գոհունակություն հայտնեց Վիեննայում ընթացող բանակցություներից՝ հայտարարելով, որ ԱՄՆ-ի հետ Իրանը կարգավորել է բոլոր կարևոր հարցերը և որ սա շատ մեծ հաղթանակ է բոլոր իրանցիների համար:
Ու այս ամենի ֆոնին Պուտինն անհանգիստ իր դեսպանին հանել ուղարկել է Սյունիք, մի քանի պոստերում էլ իրար խառնված զինվորականներ է տեղակայում ու դրոշներ խփել տալիս, թե բա՝ ինչ ուզում եք ասեք ու արեք, մեկ ա՝ էստեղ ասողը ես եմ՝ իմ ընկեր Էրդողանի ու Ալիևի հետ, Հայաստանն էլ ոնց ուզեմ՝ մաս-մաս եմ անելու՝ ընկերներիս նվեր տամ:
Պուտինը նոյեմբերի 9-ի տխրահռչակ հայտարարությունը, որը զուտ զինադադարի մասին հայտարարություն է ու լուրջ իրավաբանական հիմք չունի, ամեն գնով փորձում է ամրապնդել՝ Հայաստանում ափալ-թափալ ընտրություններ կազմակերպելով: Իսկ ընտրություններում Պուտինի համար կարևոր չի լինելու՝ Նիկոլն է վարչապետը՞, թե՞ իր ընկեր Քոչարյանը, որն այս ընթացքում ընդդիմության մենաշնորհը ձեռքին քարոզարշավ է անում, թե՞ հակառակը: Կարևորը՝ որ երկու դեպքում էլ Պուտինը, Ալիևն ու Էրդողանը շահած են դուրս գալու:
Բայց դե էդ անտեր շաբաթը խասյաթ ունի ու մեկ-մեկ ուրբաթից շուտ է գալիս…